Niedziela po kaszubsku

Niedziela, 3 kwietnia 2011 · dodano: 03.04.2011 | Komentarze 7

Pogoda nareszcie dopisała – 15 stopni i bezchmurne niebo, dziś naszym celem była Kościerzyna. Ten wypad planowaliśmy już rok temu jednak ostatecznie nie doszedł do skutku.

Jedyną przeszkodą był dziś silny wiatr wiejący z południa – świadomi tego postanowiliśmy mimo wszystko zrealizować nasze plany. 8:40 – wyjeżdżamy w trójkę z Gdyni tą samą trasą, co 3 tygodnie temu do Kartuz. Po niespełna 10 kilometrach Mateusz stwierdził, że nie jest w wystarczająco dobrej formie by jechać pod wiatr 75 kilometrów. Tak więc w dalszą drogę wyjeżdżamy we dwójkę.

Do Kartuz dotarliśmy po 2 godzinach. Mimo wszystko zachowaliśmy dobre tempo biorąc pod uwagę podjazdy i wiatr. Po 15 minutach przerwy jedziemy dalej. Kierujemy się na drogę wojewódzką nr 228 (Kartuzy-Bytów). Poruszamy się nią 15 kilometrów przy bardzo małym ruchu samochodów, lecz dalej z silnym wiatrem.


Punkt widokowy "Złota góra" przy zjeździe z drogi wojewódzkiej.



A tutaj pomnik znajdujący się tuż przy punkcie widokowym.


Następnie kierujemy się na Brodnicę Dolną. Objeżdżamy jezioro Ostrzyckie tym samym zbliżając się do szczytu Wieżyca. Niestety przez przypadek mijamy go i wyjeżdżamy w Szymbarku. Dość szybko znaleźliśmy domek 'do góry nogami', lecz nie mieliśmy czasu by go zwiedzić, a wejście na 10 minut raczej się nie opłacało.


Plac przed wejściem na teren najbardziej znanej atrakcji turystycznej Kaszub - domku 'do góry nogami' w Szymbarku.




Z Szymbarku jedziemy w stronę Gołubia. Tam zjeżdżamy na ostatni odcinek do Kościerzyny. Niestety po 2 kilometrach skończył się asfalt, jedynym wyjściem była jazda polną drogą prawie 10 kilometrów pod wiatr. Było ciężko lecz po męczącej, monotonnej jeździe ujrzeliśmy miasto. Siadamy na ławce na rynku i odpoczywamy około pół godziny, przy okazji dofinansowując dwóch przypadkowo napotkanych, groźnie wyglądających panów niewielką sumą na szczytny cel (w postaci napoju chmielowego :)). Woleliśmy się ich szybko pozbyć.


Rynek kościerski.



Przypadkowo napotkany pomnik Józefa Wybickiego w Kościerzynie.


Przed wyjazdem musieliśmy zrobić zakupy na drogę powrotną. Objeżdżamy pół miasta w poszukiwaniu jakiegokolwiek supermarketu, jednak wszystko na nic. W końcu znajdujemy sklep (znajdujący się w Galerii Kościerskiej). W Kościerzynie spędziliśmy razem godzinę, wcześniej planując drogę powrotną. Jedynym wyjściem znowu była jazda tym samym, polnym odcinkiem. Tym razem już bez wiatru, pokonujemy go dość szybko.

Droga powrotna niemal identyczna, jednak teraz mamy na celu odwiedzenie Wieżycy. Wprowadziliśmy rowery na górę, następnie kupiliśmy bilety na wejście na wieżę widokową. Kilka zdjęć i ruszamy dalej. Wracając, musimy na chwilę wjechać na drogę krajową nr 20 by dalej przedostać się nad Jezioro Ostrzyckie. Później już bez zmian – szybki objazd jeziora i 15 kilometrów drogą Bytów-Kartuzy. Tym razem ruch spory, jednak nie było to przeszkodą.


Wieża widokowa na najwyższym wzniesieniu morenowym w Polsce - Wieżycy.



A tutaj widok z wyżej widocznej wieży widokowej.


Przez cały dzień na drogach mijamy dziesiątki motocyklistów – oni również zaczynają swój sezon. Wjeżdżamy do Kartuz - tam niezbędny postój. Później już bez zmian, jednak chcąc ominąć bardzo stromy podjazd za Koleczkowem, omijamy go drogą leśną. 5 kilometrów z górki i jesteśmy z powrotem – na liczniku 155 kilometrów, czyli dotychczasowy rekord nieznacznie pobity :).
Wyjazd bardzo udany, poradziliśmy sobie z wiatrem i pagórkowatymi Kaszubami. Już za tydzień, miejmy nadzieję, rekord zostanie poprawiony - planujemy wtedy wyjazd na Łebę.




.