Gołubie - dzień 2 - Gołuń, Wdzydze Kiszewskie

Środa, 27 lipca 2011 · dodano: 31.07.2011 | Komentarze 1

Drugi dzień i zarazem ostatni spędzony na działce w Gołubiu przywitał nas niepewną pogodą. Oprócz czekania na bardziej sprzyjająca pogodę, Olaf ma problemy z żołądkiem, więc Kamil i Przemek wsiadają na rowery i jadą do apteki. Kiedy pogoda się poprawiła a żołądek przestał męczyć Olafa, w końcu chwilę po godzinie 14 udało się nam wyjechać.

Nie mieliśmy ochoty przebijać się drogami polnymi z Gołubia do Kościerzyny, więc wybraliśmy jazdę krajową 20, do której jednak najpierw było trzeba dojechać. Jedziemy więc asfaltem do Sikorzyna, później skręcamy w polną drogę,
która miała doprowadzić nas do Kalisk Kościerskich na DK 20. Tam jezdnia w bardzo dobrym stanie, ruch dość niewielki. Po 6 kilometrach jazdy krajówką wjeżdżamy do Kościerzyny, tam skręcamy na wojewódzką 214 w kierunku Zblewa, kawałek dalej zjeżdżamy na Juszki, gdzie jechaliśmy dzień wczesniej. Naszym celem są Wdzydze Kiszewskie, bardzo malownicza, kaszubska wieś turystyczna.


Bardzo nietypowo położona apteka w Gołubiu.

Dalej jedziemy już szlakiem roweromym przez las prowadzącym do Gołunia. Jedziemy tam około 10 kilometrów, po czym w Gołuniu wyjeżdżamy na asfalt prowadzący do Wdzydz Kiszewskich. Jazda leśnymi szlakami była bardzo przyjemna, musimy tam jeszcze kiedyś pojeździć - szlaków było tam mnóstwo.


Leśny szlak rowerowy prowadzący do Gołunia.


Też fajnie :)

We Wdzydzach zatrzymujemy się na 'obiad' przy cukiernio-piekarni. Drożdżówki robione na miejscu i podawane jeszcze ciepłe były przepyszne, każdy z nas zjadł minimum dwie. Siedzimy na ławce około pół godziny, po czym udajemy się na wieżę widokową położoną nieopodal styku jezior Gołuń i Jelenie. Rozciąga się z niej widok na pobliskie miejscowości i kilka Jezior Wdzydzkich.


A to właśnie ta cukiernia. Polecamy! :)


Muzeum etnograficzne we Wdzydzach.


Wiatrak należący do wdzydzkiego skansenu.




Jedna z wielu przystani jachtowych we Wdzydzach.


Wieża widokowa na styku jezior Gołuń i Jelenie.


Widok na jezioro Radolne.


A to już inna strona wieży widokowej i jezioro Jelenie.


Tutaj z kolei widok na jezioro Wdzydze.

Drogę powrotną planujemy asfaltem prosto do Kościerzyny. Odechciało nam się jazdy lasem - pogoda się popsuła i lekko zaczął padać deszcz. W Kościerzynie na jednym z przejść dla pieszych omal nie dochodzi do sporej stłuczki. Kierowca jednego z samochodów chcących wyjechać na główną drogę wjeżdża na przejście wymuszając pierwszeństwo, mimo że wcześniej spojrzał w naszą stronę i widział nas gdy nadjeżdżaliśmy. Pierwszy jedzie Przemek i po długiej drodze hamowania na śliskim asfalcie staje bokiem do auta odbijając się od drzwi od strony kierowcy. Kierowca natomiast ma minę, jakbyśmy to my mieli winę w całym tym zajściu. Tymczasem, według przepisów, na przejściu, przez które prowadzi ścieżka rowerowa to my mamy pierwszeństwo. Gdyby nie to, że Przemkowi udało się obrócić rower i uderzyć w drzwi samochodu, mogłoby być naprawdę niebezpiecznie.


Droga powrotna z Wdzydz do Kościerzyny. Odcinek Wdzydze - Skoczkowo.

Wracamy tak samo - krajową 20 oraz polnymi drogami z powrotem do Gołubia. Mieliśmy ograniczenie ze względu na czas, więc już o 18 30 musieliśmy być w domku. Przed 20 odjeżdżał pociąg do Gdyni. Pakujemy się więc, sprzątamy domek i jedziemy do Gdyni. Wysiadamy w Gdyni Głównej i rowerami wracamy do domu.


Koniec naszego dwudniowego pobytu na Kaszubach.

Tereny wokół Jezior Wdzydzkich są bardzo atrakcyjne z punktu widzenia rowerzysty, więc prawdopodobnie jeszcze w sierpniu znajdziemy czas by pokręcić się po tamtej okolicy. Cały, dwudniowy wyjazd udany, być może również damy radę powtórzyć wypad do Gołubia. Podsumowując cały miesiąc, wypadło nienajlepiej - 887 kilometrów (Olaf o około 400 więcej - między innymi jechał do rodziny do Lubawy). Tylko jeden długi wyjazd, na nic innego nie pozwoliła pogoda, która była FATALNA. 9 Wycieczek podczas całego miesiąca też nie zachwyca biorąc pod uwagę, że
mamy wakacje. Miejmy nadzieję, że sierpień przyniesie lepszą pogodę by wykorzystać w pełni ostatni miesiąc lata. Razem jeździć zaczniemy jednak dopiero po 10 sierpnia, gdy Kamil wróci z Tatr.



.