Rozebrany hotel w Nadolu oraz "małe" problemy z kierownicą :D

Środa, 10 sierpnia 2011 · dodano: 12.08.2011 | Komentarze 5

Kamil wrócił już z Tatr i po 2 tygodniach w końcu wracamy do wspólnej jazdy. Pogoda nie poprawiła się, wręcz przeciwnie - jest jeszcze gorzej niż w lipcu. W ostatnich dniach zaczęło mocno wiać tak więc trasę ustaliliśmy właśnie pod kątem panującego wiatru.

Wyruszamy w trójkę, wraz z Przemkiem. Najpierw udajemy się do Wejherowa jadąc pod wiatr, tam odbijamy na drogę wojewódzką w kierunku Krokowej wiodącą przez zalesione tereny. Bez wiatru po gładkim asfalcie jedzie się bardzo szybko, niestety wielu turystom jadącym w kierunku nadmorskich kurortów bardzo się spieszy i mijają nas z prędkościami porównywalnymi do tych na autostradzie. Po ponad 10 kilometrach skręcamy w kierunku Gniewina i po jakimś czasie mijamy elektrownię wodną Żarnowiec.



Chcieliśmy sprawdzić się na podjeździe, który na początku sezonu sprawił niemały problem (jest to jeden z najtrudniejszych, jeśli nie najtrudniejszy podjazd na Pomorzu) i przy okazji wejść (tym razem legalnie) na punkt widokowy 'Oko kaszubskie'. Niestety w Nadolu rower Przemka doznaje bardzo nietypowego defektu. Fakt, rower może i jest leciwy, ale kto by przypuszczał, że kierownica przełamie się na pół? :D Zamiast myśleć jak wrócić z takim defektem, śmiejemy się wszyscy przez dobre kilkanaście minut. Dojeżdżamy do sklepu na szybkie zakupy a następnie zastanawiamy się nad drogą powrotną.


I jak tu się nie śmiać :D

Z tej okolicy nie jeżdżą żadne pociągi, tak więc trzeba dostać się do Pucka lub Wejherowa. Do Wejherowa było około 20 kilometrów, jednak jazda po tak ruchliwej ulicy z tego typu awarią jest szalenie niebezpieczna. Do Pucka mieliśmy trochę więcej, bo 27 kilometrów, jednak zdecydowanie mniej uczęszczanymi drogami, więc namówiliśmy Przemka na tą właśnie opcję.

Zajechaliśmy jeszcze na chwilę pod nasz ulubiony hotel w Nadolu. Gdy byliśmy tam w marcu, stał nienaruszony, lecz ogrodzony i nadający się wyłącznie do rozbiórki. Gdy pojechaliśmy tam w kwietniu, rozbiórka trwała już w najlepsze. Teraz pozostały już tylko sterty gruzu. Olbrzymi, PRLowski hotel zniknął na dobre.

Najciekawsze zdjęcia dostępne są
TUTAJ, gdzie dokładnie opisaliśmy naszą marcową wycieczkę. Możecie porównać sobie hotel sprzed kilku miesięcy, do sterty gruzu zamieszczonego niżej.


Tyle pozostało z hotelu..


Zajechaliśmy także na moment nad jezioro Żarnowieckie.

Przemek chwyta więc połowę kierownicy w lewą dłoń, a tą ułamaną część trzyma przy nodze zmieniając co jakiś czas przerzutki lub hamując :). 8 kilometrów to droga gruntowa, dalej jedziemy już asfaltem z wiatrem w plecy. Nawet maszyna z połową kierownicy wyciągała bez problemu 40 km/h :D. W Pucku Przemek wsiada w pociąg nie chcąc dalej narażać swojego zdrowia, a my wracamy rowerami - każdy własnym tempem.


Koniec wycieczki dla Przemka i jego nie do końca sprawnego roweru.

Do końca wakacji chcemy zorganizować jeszcze 2 długie trasy i wypad kilkudniowy, będziemy jeździć bardzo często niestety jesteśmy prawie w pełni zależni od pogody, która doprowadza nas powoli do furii.