Gołubie - dzień 1 - Szymbark, Będomin, Stawiska

Wtorek, 26 lipca 2011 · dodano: 27.07.2011 | Komentarze 8

Niedawno Przemek zaproponował nam wyjazd do Gołubia, gdzie znajduje się jego działka. Była to świetna okazja na pojeżdżenie rowerem po mało znanych nam terenach, lub drogach nigdy wcześniej przez nas nie uczęszczanych. Nie zastanawiając się, umówiliśmy się na pasujący nam termin i wsiedliśmy z rowerami do pociągu. Spotkaliśmy się na dworcu w Gdyni Chyloni po godzinie 9 i dostaliśmy się do Gdyni Głównej skąd kursują nowoczesne pociągi, tzw. "szyno-busy". Jadą one do Kościerzyny i po drodze zatrzymują się właśnie w Gołubiu.



Kilka minut po godzinie 11 wysiadamy na stacji w Gołubiu i kierujemy się w stronę działki, kupując po drodze zapas jedzenia na dwa dni. Po wypakowaniu się, bez marnowania czasu, wsiadamy na rowery i jedziemy do Szymbarku, kaszubskiej miejscowości znanej przede wszystkim z "domku do góry nogami". Byliśmy tam na początku kwietnia podczas wycieczki do Kościerzyny, ale wtedy nie wchodziliśmy na teren atrakcji turystycznych Szymbarku, ponieważ było jeszcze przed sezonem.

Kupujemy bilety i wchodzimy we dwójkę (bez Przemka, który był tu jakiś czas temu) na spory teren, na który składa się kilka atrakcji. Główną z nich jest właśnie domek stojący na dachu, odwrócony do góry nogami. Już z daleka widać ogromną kolejkę... żałujemy, że kupiliśmy bilety. Ustawiamy się jednak w kolejce i czekamy 2 godziny...


2 godziny stania w kolejce aby zobaczyć najbardziej znaną atrakcję turystyczna Kaszub.

Podczas oczekiwania na wejście do środka widzieliśmy bardzo podekscytowanych ludzi wychodzących z domku i zachowujących się jakby coś sobie wcześniej wypili :D Myślimy sobie, że przesadzają, jednak po wejściu do środka rzeczywiście błędnik zaczyna szaleć. Kołysze na boki, kręci się w głowie i ma się bardzo dziwne uczucie, niemożliwe do opisania :) Nie bez powodu przed wejściem wisi tabliczka informująca, że osoby z zaburzeniami błędnika wchodzą na własną odpowiedzialność.




Wnętrze domku - górne piętro. To na suficie to parkiet :)


Telewizję w ten sposób z pewnością musi się ciekawie oglądać.

Po wyjściu z domku szybko obchodzimy resztę atrakcji. Śpieszymy się, Przemek pewnie zasnął czekając na nas przed wejściem :D


Są i zwierzątka.


Lokomotywa, która ciągnęła kiedyś zesłańców do Łagrów rosyjskich na Syberię. Miejsce to ma bardzo ciekawą historię związaną z tymi wydarzeniami.




Swojski, kaszubski klimacik.

Po wyjeździe z Szymbarku przecinamy krajową 20 i jedziemy przez Piotrowo, Grabowo Kościerskie, Śledziową Hutę, Puc i Zielenin aby dotrzeć do Będomina i znajdującego się w nim Muzeum Hymnu Narodowego. Niestety muzeum zostaje zamknięte tuż po naszym przyjeździe. Może innym razem poznamy historię naszego hymnu... ale przynajmniej skorzystaliśmy z toalety!


Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie z zewnątrz.


Pomnik Józefa Wybickiego - twórcy Mazurka Dąbrowskiego.

Po wyjeździe z Będomina, naszym kolejnym celem są Stawiska i znajdujący się tam ośrodek wypoczynkowo-szkoleniowy, w którym wszyscy trzej byliśmy na wycieczce klasowej w 3 klasie gimnazjum. Po przejechaniu sporego odcinka polnej drogi docieramy w końcu na miejsce. Nic się tu nie zmieniło, z ośrodka nadal korzystają różne wycieczki. Kiedy przyjechaliśmy, dzieci z kolonii akurat jadły kolację w stołówce :)


Po drodze do Stawisk mijamy żwirownię.


A to właśnie ten ośrodek. Cisza, spokój - podobało nam się na wycieczce rok temu.

Powoli czujemy głód, więc postanawiamy, że w Kościerzynie coś przekąsimy. Mijamy miejscowość Juszki, następnie wjeżdżamy na bardzo fajny asfalcik na leśnym odcinku z Juszek do drogi wojewódzkiej nr 214 i po chwili jesteśmy już w Kościerzynie. Jest już dosyć późno - godzina 19. Wszystkie bary pozamykane. Posiedzieliśmy chwilę na rynku i postanowiliśmy, że kupimy coś w sklepie i samy sobie przygotujemy. Wjeżdżamy więc na polną drogę z Kościerzyny do Sikorzyna aby potem zjechać do Gołubia. Kupujemy parówki i krokiety, gotujemy i smażymy i najedzeni odpoczywamy chwilę. Włączyliśmy radio Kaszebe i zrobiło się naprawdę klimatycznie :D


Rynek kościerski.

Po odpoczynku, parę minut przed godziną 22 pojechaliśmy jeszcze do centrum Gołubia aby zdążyć przed zamknięciem sklepu zrobić ostatnie zakupy. Następnie przejeżdżamy wzdłuż jeziora Dąbrowskiego i kierujemy się do ośrodka wczasowego. Jest tam niezabezpieczona sieć Wi-fi a tak się składało, że każdy z nas miał potrzebę chociaż na chwilę skorzystać z internetu. Po 20 minutach wygania nas właściciel ośrodka, lecz zasięg jest dość dobry i korzystamy jeszcze chwilę z połączenia internetowego. Włączamy lampki i w kompletnej ciemności zjeżdżamy z powrotem do centrum Gołubia a potem na działkę.


Nocne szwędanie się po Gołubiu.

Wycieczka jak najbardziej udana, sporo jeździliśmy po drogach polnych, natomiast mniej niż zwykle po asfalcie. Pogoda była taka sobie. Od czasu do czasu słońce przebijało się przez chmury, trochę kropiło, ale mogło być gorzej.



.